کتاب تسلی بخشی های فلسفه شامل شش بخش است که هر بخش در مورد یک فیلسوف و یک راه حل در مواجهه با مشکلی در زندگی است.
شش بخش کتاب شامل موارد زیر است:
- تسلی بخشی در مواجهه با عدم محبوبیت – سقراط
- تسلی بخشی در مواجهه با کم پولی – اپیکور
- تسلی بخشی در مواجهه با ناکامی – سنکا
- تسلی بخشی در مواجهه با ناتوانی و نابسندگی – مونتنی
- تسلی بخشی قلب شکسته – شوپنهاور
- تسلی بخشی در مواجهه با سختی ها – نیچه
تسلی بخشی های فلسفه یکی از آخرین آثار آلن دوباتن است که تاکنون بیش از دویست هزار نسخه از آن در سراسر جهان به فروش رفته است.
با خواندن این کتاب از سقراط می‌آموزیم که عدم محبوبیت را نادیده انگاریم.
اپیکور بی پولی ما را چاره می‌کند.
سنکا به ما کمک می‌کند تا بر احساس یأس و ناامیدی غلبه کنیم.
مونتنی راهنمای مناسبی برای درمان ناکارآیی‌های ماست.
عشاق دلشکسته می‌توانند با خواندن آثار شوپنهاور تسلی‌خاطر یابند.
کسانی که در زندگی با سختی‌های زیادی روبرو هستند با نیچه همذات‌پنداری خواهند کرد.
درباره کتاب
کتاب تسلی بخش های فلسفه یکی از لذت بخش ترین کتابهایی است که هر فلسفه دوست و فلسفه ندوستی خواهد خواند.
این کتاب بیشتر از آنکه بیانی فلسفی با کلماتی قلمبه سلمبه داشته باشد زندگی پنج فیلسوف را رودر روی باورهایشان قرار میدهد تا به ما در مقابله با مشکلات زندگی کمک کند.
تا به ما بگوید اپیکور لذت طلب از چه لذت میبرد؟
تا بگوید تفسیر مونتنی از علم و خرد چیست؟
تا بگوید سقراط و شوپنهاور از چه روی مطرود بودند؟
یا چرا نیچه سختی را پلکانی برای آرامش میدانست؟
مسلما برای کسانی که فلسفه را بصورت جدی دنبال میکنند کتاب چیز زیادی نخواهد داشت.
قسمت های خواندنی کتاب
وقتی عشق ما را در هم شکسته ، تسلی بخش است که بشنویم خوشبختی هرگز جزئی از برنامه نبوده است. فقط یک اشتباه مادرزادی وجود دارید، و آن این است که می پنداریم زندگی می کنیم تا خوشبخت باشیم… تا زمانی که بر این اشتباه مادرزادی پافشاری کنیم جهان پر از تناقض به نظرمان می رسد؛ زیرا در هر قدمی، در مسائل کوچک و بزرگ، مجبوریم این امر را تجربه کنیم که جهان و زندگی قطعا به منظور حفظ زندگی سرشار از خوشبختی آرایش نیافته اند. به همین دلیل سیمای تقریبا همه افراد سالخورده حاکی از احساسی است که ناامیدی خوانده می شود.
سقراط ما را ترغیب می کند که از اطمینان مردم نترسیم، مردمی که نمی توانند به پیچیدگی های زندگی خود، احترام بگذارند و دیدگاه های خود را بدون دقتی حداقل به اندازه دقت یک کوزه گر (در حرفه خود)، صورت بندی می کنند. آنچه بدیهی و «طبیعی» خوانده می شود به ندرت چنین است. تشخیص این امر باید به ما بیاموزد که دریابیم جهان انعطاف پذیرتر از چیزی است که به نظر می رسد، زیرا دیدگاه های تثبیت شده، اغلب نه از طریق فرایند استدلال بی عیب و نقص بلکه از طریق قرن ها آشفتگی فکری ظاهر شده اند. ممکن است دلایل خوبی برای شکل و وضعیت فعلی امور وجود نداشته باشد.
ممکن است دستیابی به خوشبختی دشوار باشد، ولی موانع آن عمدتا مالی نیستند.
